Elektrokardiograf: dijagnostički uređaj u proceni zdravlja srca

Elektrokardiograf je osnovni medicinski uređaj koji se koristi za procenu stanja električne aktivnosti srca. Merenjem i beleženjem bioelektričnih potencijala srca, elektrokardiograf pruža vredne informacije koje pomažu u dijagnostici različitih kardioloških stanja.

Primarna svrha elektrokardiografa je da otkrije i zabeleži električnu aktivnost miokarda. Ispitujući obrasce i karakteristike ovih električnih signala, zdravstveni radnici mogu da procene opšte zdravlje srca, identifikuju abnormalnosti i dijagnostikuju srčane bolesti. EKG pomaže u praćenju srčane frekvencije, ritma i prisustva ishemije, aritmija, poremećaja provodljivosti i drugih stanja povezanih sa bolestima srca.

Elektrokardiografija se zasniva na principima da električna aktivnost srca proizvodi male električne aktivnosti koje mogu da se registruju na površini tela. EKG aparat )elektrokardiograf) se sastoji od više elektroda koje „posmatraju“ srce, a ove elektrode su pričvršćene na određena mesta na telu pacijenta. Miokard generiše električne impulse koji putuju kroz njegovo tkivo u obliku depolarizacije i repolarizacije. EKG elektrode detektuju ove električne signale i prenose ih na elektrokardograf radi interpretacije i analize. Zapis dobijen na traci zove se elektrokardiogram.

Elektrokardiograf ima svoje komponente

• Elektrode: EKG elektrode su mali senzori koji otkrivaju i prenose električne signale od srca do mašine. Postavljaju se na grudni koš pacijenta, udove ili druga određena područja da bi se iz više različitih perspektiva ispratila električna aktivnost srca.

• Odvodi su žice koje povezuju elektrode sa EKG mašinom. Oni prenose električne signale mašini, omogućavajući stvaranje EKG talasnog oblika.

• EKG uređaj, takođe poznat kao elektrokardiograf, prima električne signale sa elektroda. On pojačava i obrađuje ove signale da bi stvorio vizuelni prikaz električne aktivnosti srca, koji se prikazuje kao EKG talasni oblik na ekranu uređaja ili štampa na papirnoj traci.

Elektrokardiografija u kliničkoj primeni

Elektrokardiografija igra ključnu ulogu u dijagnostici i upravljanju različitim srčanim stanjima. Neke uobičajene kliničke primene elektrokardiografa uključuju:

• Dijagnostikovanje srčanih aritmija: EKG pomaže u otkrivanju nepravilnih srčanih ritmova, kao što su atrijalna fibrilacija, ventrikularna tahikardija ili bradikardija. Ove abnormalnosti mogu da ukažu na osnovne bolesti srca ili druge sistemske poremećaje.

• Procenu ishemije miokarda: EKG se koristi za procenu ishemije miokarda, koja se javlja kada postoji neadekvatno snabdevanje miokarda krvlju i kiseonikom. Može otkriti promene na nivou ST segmenta, T talasa i prisustvo patološkog Q talasa, pružajući vredne informacije o mogućoj koronarnoj bolesti.

• Praćenje srčane funkcije: Kontinuirano praćenje EKG-a, kao što je holter monitoring ili telemetrija, omogućava procenu srčane frekvencije, poremećaja ritma i prolaznih aritmija tokom dužeg vremenskog perioda. Na ovaj način pomaže se dijagnostici stanja koja možda nisu evidentna tokom rutinskog kratkotrajnog EKG pregleda.

Skrining i procena rizika

Elektrokardiografija može da se koristi za skrining srca u asimptomatskim slučajevima bolesti, procenu faktora rizika za kardiovaskularne bolesti i praćenje pacijenata sa postojećim srčanim oboljenjima.

Elektrokardiograf je vitalno sredstvo u oblasti kardiologije, pomaže u dijagnostici, terapiji i praćenju različitih srčanih stanja. Svojim zasluženim mestom u dijagnostici bolesti srca doprineo je smanjenju stope mortaliteta kardioloških pacijenata.