Endotrahealni tubus

Endotrahealni tubus je plastična ili gumena cev koja se plasira u velike disajne puteve tokom procesa koji se zove endotrahealna intubacija. Svakoj intubaciji prethodi laringoskopija uz upotrebu laringoskopa.

Endotrahealni tubus obezbeđuje sigurnu prohodnost disajnih puteva tokom operacije ili reanimacije. Obezbeđena prohodnost disajnog puta omogućava adekvatnu ventilaciju pluća i oksigenaciju hemoglobina. Za razliku od laringealne maske na primer, tubusi sprečavaju i potencijalnu aspiraciju želudačnog sadržaja.

Međutim, s obzirom na individualne razlike među pacijentima koje se odnose na uzrast, telesnu masu ili sveukupnu razvijenost organizma, u upotrebi je različit asortiman veličina endotrahealnih tubusa.

Građa i osnovne karakteristike tubusa

Ove gumene cevi mogu da imaju različitu dužinu i širinu lumena, u zavisnosti od konstitucije pacijenata. Na jednom kraju je balončić koji omogućava adekvatno zaptivanje u lumenu traheje i povezan je sa još jednim, sigurnosnim balončićem, kojim proveravamo da li je balončić u traheji nakon intubacije naduvan. Drugi kraj tubusa poseduje konektor za ambu balon. Tubusi su svojom celom dužinom numerisani, te na taj način imamo uvid u dužinu cevi koja je postavljena u dusajni put.

Neki tubusi mogu da imaju i drugačije karakteristike, da poseduju dva lumena i naročito su pogodni u torakalnoj hirurgiji, obezbeđujući selektivnu ventilaciju plućnih krila. Tubusi izrađeni od čvršćih materijala kao što je polivinilhlorid pružaju dodatnu sigurnost, ali mana je očekivano smanjenje fleksibilnosti.

Fleksibilni tubusi su po konzistenciji mekši od prethodnih, ali omogućavaju intervencije kod kojih je očekivano pomeranje tubusa ili kod pacijenata sa težim patološkim stanjima disajnog puta. Ponekad endotrahealni tubus može da bude ojačan sa inkorporiranom žicom ili kalemom unutar gumenog zida, čineći ih otpornijim na kompresiju.

Endotrahealni tubus u praksi

Indikacije za upotrebu tubusa su različite. Primenjuju se kod pacijenata sa akutnim respiratornim distres sindromom ili teškom pneumonijom. Zatim za obezbeđivanje disajnog puta tokom hirurških intervencija, operacija. Stanja komatoznih pacijenata i pacijeti u dubokoj sedaciji takođe zahtevaju obezbeđivanje disajnog puta.

Kod osoba sa mentalno izmenjenim statusom, kao i kod onih sa oštećenim zaštitnim refleksima disajnih puteva, indikovana je intubacija. Upotreba tubusa je opravdana i kod pacijenata sa traumom lica, vrata ili onih sa teškim opekotinama. Prevencija aspiracije želudačnog sadržaja, pljuvačke ili krvi jedna je od glavnih prednosti upotrebe tubusa, kao što smo već i naveli.

Redakcija sajta