Terapija velike epilepsije

Epilepsija je bolest koja se u opštoj populaciji javlja od 0,5 do 1% osoba. Terapija velike epilepsije zasniva se na upotrebi antiepileptika.

Terapija velike epilepsije – Bolest karakteriše snižen prag depolarizacije, odnosno hiperekscitabilnost neurona fokusa (fokus je manja ili veća grupa neurona). Velika epilepsija se još zove i grand mal epilepsija koju karakteriču toničko-kloničke kontrakcije skeletne muskulature i gubitak svesti pri čemu pacijent obično pada na potiljak. Zbog kontrakcija mišića jezika nastaje pena u ustima koja potiče od pljuvačke, a zbog čestog ugriza i pojava krvi.

U terapiji se kao lekovi prvog izbora koriste natrijum-valproat, fenitoin i karbamazepin. Ukoliko monoterapija jednim od ovih lekova ne da željene rezultate, mogu se primeniti fenobarbiton i primidon. Međutim danas se retko koriste jer dovode do izražene sedacije. Ako ni posle ove terapije nema povoljnih rezultata uglavnom se propisuju vigabatrin i lamotrigin koji su lekovi izbora u rezistentnim oblicima napada.