Istorija belog mantila

Beli mantil karakterističan za zdravstvene radnike prvo je bio deo ,,uniforme” drugih profesija. To su bili laboratorijski naučnici, fizičari, hemičari, biolozi itd.

Tek sredinom 19. veka doktori, lekari, preuzimaju beli mantil koji postaje njihov zaštitni znak. Do tada, kako navode istoričari, lekari su nosili crne mantile, verovatno zbog prirode posla (fleke od krvi) i povezanosti sa smrću.

Iz kog razloga su zdravstveni radnici preuzeli beli mantil?

Naučnici na polju fizike, hemije, matematike, biologije tokom 18. i 19. veka bili su izuzetno cenjeni i poštovani. Uvidevši značaj nauke u medicini (i u želji za uvažavanjem) lekari na tlu severne Amerike (najstarije slike lekara u belim mantilima su u SAD-u, Univerzitet u Pensilvaniji) preuzimaju saznanja, dostignuća i bele mantile od naučnika. Prvo su to bili hirurzi, potom bolnički lekari i na kraju porodični doktori. Kako dokumenti svedoče do 1915. većina lekara širom zapadnog sveta nosila je bele mantile i oni postepeno postaju deo zdravstvene struke.

Farmaceuti, poput naučnika, nosili su bele mantile pre lekara, i to tokom izrade magistralnih i galenskih lekova u apotekarskim laboratorijama koje su bile neophodni deo apoteka, dok su u oficini u radu sa pacijentima bele mantile počeli nositi tek 1950-ih, kao deo zdravstvene struke.

Beli mantil ima dvojako značenje, prvo to je čistoća gde se na belom mantilu vidi svaka fleka i kontaminacija, a i belina dozvoljava iskuvavanje tkanine i dezinfekciju. I potom profesionalnost, svojevrsna stručna udaljenost između pacijenta i zdravstvenog radnika.

Etičnost, stručnost i poverenje takođe su asocijacije na beli mantil.
Beli mantil danas predstavlja zdravstvenu struku i zdravstvenu etiku, i farmaceuti kao zdravstveni radnici imaju zadatak da poštuju sve što on predstavlja i da ga održavaju belim u svakom smislu.