Cervikalna spondiloza

Cervikalna spondiloza je degenerativni artritični proces koji zahvata intervertebralni diskus i intervertebralne zglobove.

Cervikalna spondiloza se najčešće javlja u četrdesetim godinama i sa godinama se pogoršava, osim starosti, uzrok može biti i genetska predispozicija, opterećenost vratnog dela kičme i oboljenja. Najčešće propadaju diskusi između pršljenova. Degenerativne promene dovode do stvaranje osteofita. Na ovaj način može doći do nastanka stenoze spinalnog kanala i cervikalne mijelopatije. Uglavnom se događa na nivou C3-C4 i C4-C5

Najčešći inicijalni simptom je motorna slabost spastičnog tipa koji zahvata donje ekstremitete.

Simptomi mogu nastati naglo ili postepeno. Osnovna simptomatologija je bol u vratu koji se širi ka lopaticama, ramenima i rukama. U zavisnosti od nivoa opstrukcije, simptomi kod C5-C6 je snižen refleks supinatora, utrnuo je palac, kod C6-C7 slabost tricepsa, ekstenzora šake i prstiju, C7- Th1 slabost mišica šake.

Senzorni deficit kod cervikalne mijelopatije se manifestuje kao utrnulost u šakama i prstima, a kod kompresije zadnjih rogova dolazi do ispada vibracionog i pozicionog senzibiliteta. Najčešći inicijalni simptom je motorna slabost spastičnog tipa koji zahvata donje ekstremitete.

Diferencijalno dijagnostički dolazi u obzir spinalni tumor, sindrom karpalnog i kubitalnog kanala, patologija brahijalnog pleksusa. Dijagnosticke metode: Nativna radiografija, cervikalna mijelografija, CT, EMNG, NMR.

Lečenje cervikalne spondiloze zavisi od nivoa oštećenja vratnog dela kičme i podrazumeva nošenje okovratnika, analgetike za bolove i mirovanje. Indikacije za operaciju su težak radikularni bol koji ne reaguje na konzervativnu terapiju kao i značajni motorni deficit.