Sindromi karpalnog i kubitalnog tunela

Sindromi karpalnog i kubitalnog tunela ili kanala su, u stvari, kompresivne neuropatije koji se manifestuje kliničkom slikom oštećenja funkcije odgovarajućeg nerva sa neurološkim deficitom i atrofičkim promenama.

Svaki periferni nerv u svom toku prolazi kroz anatomske strukture u kojem u određenim stanjima može biti izložen kompresiji. Različita patološka stanja mogu dovesti do kompresije, a to su traumatska – frakture kao i sistemska oboljenja i druge neutramatske inflamacije. Nervi koji su neuropatski izmenjeni podlozniji su kompresiji.

Sindrom karpalnog tunela

Sindrom karpalnog tunela nastaje kao posledica kompresije na nervus medianus usled disproporcije u veličini i sadržaja samog tunela ili kanala.
Može se javiti kao akutni sindrom koji je posledica traume, kao i rani sindrom koji se karakteriše intermitentnim bolom u šaci i prstima, kao i parastezijama koje se pogoršavaju noći. Kod ova dva sindroma primenjujemo neoperativno lečenje u vidu fizikalne terapije i primenom nesteroidnih antiinflamatornih lekova. Kod intermedijarnog i iznapredovalog hroničnog sindroma koji se karakteriše stalnim gubitkom motorne i senzorne funkcije terapija je hirurška.

Sindrom kubitalnog kanala

Sindrom kubitalnog tunela je najčešće mesto kompresije nervus ulnarisa u vezivnom koštanom kanalu na zadnjoj strani lakta. Često se moze javiti i kasna paraliza ulnarisa koja se manifestuje nekoliko godina nakon povrede i posledične kompresije. Simptomi su u vidu trnjenja malog i domalog prsta, bolom u laktu te razvojem hipotrofije i slabljenjem mišića šake.
Konzervativna terapija se sastoji u izbegavanju ponavljane i prekomerne fleksije podlaktice i imobilizacije, a ukoliko ne uspe, radi se hirurška intervencija.