Kako izgleda najveća napuštena psihijatrijska bolnica na svetu?
2 min čitanja
Foto: Georgia Archives
Državni mentalni azil u Džordžiji, koji se nalazi u Miledžvilu u Džordžiji, sada poznat kao Centralna državna bolnica, bio je najveći državni objekat za lečenje mentalnih bolesti i smetnji u razvoju. U neprekidnom radu, od kada je primila svog prvog pacijenta u decembru 1842. godine, ova psihijatrijska bolnica je osnovana kao „Utočište ludaka, idiota i epileptičara“ u državi Džordžija, a tokom svoje duge istorije bila je poznata i kao Državni sanatorijum Džordžije i Državna bolnica Miledžvil. Do 1960-ih ova ustanova je prerasla u najveću mentalnu bolnicu na svetu (konkurirajući sa Psihijatrijskim centrom Pilgrim u Njujorku).
Značaj koji je ova psihijatrijska bolnica imala nekada
Napuštene zgrade Centralne državne bolnice, sada u zapuštenom i propadajućem stanju, nekada su predstavljale najveću ustanovu za mentalno zdravlje koju je svet ikada video, sa više od 200 zgrada na 2.000 hektara. U početku su se njene metode lečenja činile efikasnim i humanim. Glavni doktor Thomas A. Greene (1845.-1879.) zabranio je tadašnjie vezivanje pacijenata lancima i užadima, a briga o pacijentima se zasnivala na „instituciji kao porodici“. Pacijenti su učestvovali u svojoj rehabilitaciji i pomagali u vođenju azila, brinući o zemljištu i objektima zajedno sa osobljem.
Ali do 1960-ih populacija bolnice narasla je na 12.000 pacijenata, daleko iznad njenog maksimalnog kapaciteta. Bilo je nedovoljno osoblja, sa odnosom lekar-pacijent od 1 prema 100. U ovim uslovima kvalitet lečenja je uveliko opao, a azil je postao ozloglašen po maltretiranju onih koji su tamo boravili. Kružile su glasine o deci zatvorenoj u kavezima, odraslima koji žive u ravnim jaknama i prisilnoj šok terapiji strujom, insulinom i ledenim kupkama. Navodno, 1959. godine otkrilo je da nijedan od 48 lekara koji su radili na odeljenjima, zapravo nije bio psihijatar.
Kakva je situacija danas?
Danas je poseta bivšoj Centralnoj državnoj bolnici jezivo iskustvo. Imovina obuhvata zgrade date zatvoru, kuće bivših lekara i gaj oraha, same bolničke zgrade, kao i groblje sa otprilike 25.000 neobeleženih grobova. Ova psihijatrijska bolnica postala je državni centar za lečenje i starateljstvo u okviru pravosudnog sistema.
