Epiziotomija
2 min čitanja
Foto: yumama
Epiziotomija predstavlja akušersku operaciju prilikom koje se vrši presecanje međice radi proširenja porođajnog kanala. Proširenjem izlaza porođajnog kanala postiže se otklanjanje prepreke koja stoji na putu izlaska ploda.
Epiziotomija tj. uklanjanje prepreke ima više prednosti:
- ubrzava se istiskivanje ploda
- smanjuju se tegobe porodilje
- sprečava se patnja ploda i što je najvažnije
- sprečava se nastajanje spontanih rascepa na međici što može dovesti do ozbiljnih posledica
Epiziotomija se vrši pri kraju drugog porođajnog doba u toku trajanja jednog od napona, a najčešće se vrši u sledećim stanjima:
- U slučaju visoke I nerastegljive međice sa uskim introitusom vagine
- U slučaju krupnog ploda kada prijeti rascep međice
- U slučaju kada se porođaj dovršava nekom od akušerskih operacija (forcepsom ili vakum-ekstraktorom)
- U skoro svim slučajevima kod nepravilnog stave
- U slučaju prevremenog porođaja i nerastegljive međice
Epiziotomija prema pravcu zasecanja međice može da bude medijalna (kada se vrši uzdužni rez po sredini međice) i mediolateralna (kada se vrši rez ukoso, najčešće od introitusa prema desnoj strani tzv. ‘’DESNA KOSA’’ koja je ujedno i najčešće primenjivana epiziotomija).
Zbrinjavanje epiziotomije tj. ušivanje reza se vrši nakon što se istisne posteljica i utvrdi da nije došlo do dodatnih povreda mekih tkiva. Pošto je šivenje epiziotomije bolno, obično se izvodi u lokalnoj anesteziji, a u zavisnosti od iskustva ginekologa može se šiti pojedinačnim ili produženim šavovima, ali ono što je bitno jeste da se prvi šav stavlja u zdravo tkivo 1cm iznad početka rane, a dalje se nastavlja pojedinačnim šavovima koji se stavljaju na 1,5 cm razmaka.
Još jedna stvar oko koje se vodi računa prilikom zbrinjavanja epiziotomije jeste razmak između šavova, jer suviše česti šavovi mogu dovesti do nekroze tkiva, a suviše retki šavovi stvaraju uslove za infekciju rane.
